Goodyear F2G Corsair
| Goodyear F2G "Super" Corsair | |
|---|---|
 Το F2G Corsair | |
| Τύπος | μαχητικό αεροσκάφος |
| Κατασκευαστής | Goodyear Aircraft |
| Χώρα προέλευσης | Ηνωμένες Πολιτείες |
| Σχεδιασμός | Rex Beisel |
| Παρθενική πτήση | 15 Ιουλίου 1945 |
| Κύριος χειριστής | Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ |
| Μονάδες που παρήχθησαν | δέκα |
| Αναπτύχθηκε από | Vought F4U Corsair |
Το Goodyear F2G "Super" Corsair ήταν μονοκινητήριο μαχητικό το οποίο ανέπτυξε η Goodyear Aircraft Company με βάση το FG-1/F4U-1. Ήταν βελτιστοποιημένο για πτήσεις σε χαμηλά ύψη. Οι απαρχές της ανάπτυξής του σχετίζονται με την απόφαση να χρησιμοποιηθεί ο αστεροειδής κινητήρα Pratt & Whitney R-4360.[1]
Σχεδιασμός και ανάπτυξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βασισμένη στην εμπειρία από την κατασκευή του FG-1, μιας εκδοχής του περίφημου μαχητικού Vought F4U-1 Corsair χωρίς αναδιπλούμενες πτέρυγες, η Goodyear αποφάσισε στις αρχές του 1944 να τροποποιήσει σε διάφορα σημεία ένα FG-1, δημιουργώντας έτσι το πρωτότυπο XF2G-1. Κύριος στόχος ήταν να αυξηθεί κατά 50% η ισχύς που παρείχε ο κινητήρας R-4360 κατά την απογείωση. Επιπλέον τοποθετήθηκε καλύπτρα στο κόκπιτ που παρείχε ορατότητα 360o στον πιλότο. Τον Μάρτιο του 1944 η εταιρεία υπέγραψε συμβόλαιο βάσει του οποίου θα παρέδιδε 418 F2G-1 και δέκα F2G-2.[N 1]
Ο οπλισμός θα αποτελούνταν από τέσσερα ή έξι πολυβόλα των 12,7 mm, καθώς και οκτώ ρουκέτες των 127 mm ή εναλλακτικά (δύο βόμβες (των 450 ή των 725 kg). Επίσης αυξήθηκε σημαντικά η ποσότητα καυσίμου που μπορούσε να μεταφερθεί, ενώ ήταν επίσης δυνατή η χρήση δύο απορριπτόμενων δεξαμενών καυσίμου.
Όταν τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, είχαν ολοκληρωθεί μονάχα πέντε F2G-1 και άλλα τόσα F2G-2. Οι δοκιμές τους έδειξαν ότι υπήρχαν ζητήματα ελέγχου καθώς και ότι η ταχύτητα ήταν ανεπαρκής. Τα προβλήματα αυτά σε συνδυασμό με την προσθήκη στο οπλοστάσιο του Ναυτικού του εξαιρετικού Grumman F8F Bearcat, που μπορούσε να καλύψει όλους τους ρόλους του F2G-2, αποτέλεσαν τροχοπέδη για την περαιτέρω εξέλιξη της πρότασης της Goodyear. Συνεπώς το όλο πρόγραμμα ακυρώθηκε.
Διασωζόμενα αεροσκάφη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπάρχουν δύο "Super Corsair", εκ των οποίων το ένα μόνο μπορεί να πραγματοποιήσει πτήσεις:
- Πλήρως λειτουργικό αεροκσάφος
- Το 88458 (πιο γνωστό σαν "Race 57"): Race 57 LLC στο Chandler της Αριζόνα[3] ήταν το πέμπτο αεροσκάφος παραγωγής. Το αγόρασε ο πιλότος αγώνων Cook Cleland, ο οποίος τερμάτισε πρώτος στο Thompson Trophy Race του 1947 και επίσης πρώτος στον Tinnerman Trophy Race του 1949. Το 88458 άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες μέσα στα χρόνια, ενώ η μηχανολογική κατάσταση του σταδιακά επιδεινώθηκε. Το 1996 το αγόρασε ο Bob Odegaard, ο οποίος και το απεκατέστησε, καθιστώντας το πλήρως λειτουργικό. Σήμερα είναι δανεισμένο στο Fargo Air Museum.[4] Ο Odegaard συμμετείχε στους Reno Air Races του 2006, 2007 και 2008 με το συγκεκριμένο Corsair.[5] Το συγκεκριμένο αεροσκάφος χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Thunder Over Reno.[6]
- Έκθεμα μουσείου
Χρήστες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του F2G
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρόμοια αεροσκάφη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- CAC CA-15
- Curtiss XP-62
- Grumman F8F Bearcat
- Hawker Sea Fury
- Kawasaki Ki-100
- Lavochkin La-9
- Martin-Baker MB5
- Republic XP-72
- Supermarine Spiteful
Κατάλογοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Στα F2G-2 ενσωματώθηκαν μετατροπές ώστε να είναι δυνατή η χρήση από αεροπλανοφόρα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Pautigny 2003, p. 76.
- ↑ Goyer, Robert. "Bob Odegaard killed in crash of Super Corsair". Flying, 8 September 2012.
- ↑ "FAA Registry: N5588N" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. FAA.gov. Retrieved: 31 December 2011.
- ↑ "Goodyear F2G-1D Super Corsair Race #57." Αρχειοθετήθηκε 2012-09-11 στο Wayback Machine. Duggy.com. Retrieved: 8 September 2012.
- ↑ "Race results database" Αρχειοθετήθηκε 2008-09-19 στο Wayback Machine.. Reno Air Racing Association, 24 September 2008. Retrieved: 12 June 2010.
- ↑ "Hardware." Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine. Thunder over Reno. Retrieved: 31 December 2011.
- ↑ "F2G-1 Corsair/Bu. 88454." Museum of Flight. Retrieved: 31 December 2011.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Green, William. War Planes of the Second World War - Fighters (Vol. 4). New York: MacDonald and Company, 1961.
- Lockett, Brian. "Corsairs with Four-bank Radials". Goleta Air and Space Museum. Retrieved: 16 January 2007.
- Pautigny, Bruno (translated from the French by Alan McKay). Corsair: 30 Years of Filibustering 1940-1970. Paris: Histoire & Collections, 2003. ISBN 2-913903-28-2.
- "Racing Corsairs." Society of Air Racing Historians. Retrieved: 16 January 2007.
